viernes, 28 de junio de 2013

PERSONAS

Soy heterosexual, y ¿qué?. Da la casualidad de que mi elección ha sido que me gusten los hombres y, en especial, mi pareja y a él, también hetero como yo, le gustan las mujeres y, especial, yo.
Cuando vamos por la calle nos gusta cogernos de la mano y caminar juntos, porque nuestras vidas van en la misma dirección. Si surge darnos un beso, lo hacemos, o nos damos una caricia en la cara.
Es raro, pero nadie dice nada; no nos miran de forma extraña, incluso a algunos les resulta romántico que tengamos esas muestras de cariño el uno hacia el otro.
A mis amig@s homosexuales les resulta natural que nos demostremos el amor que nos tenemos. Nunca nos han dicho que era un asco ver cómo nos besábamos, nos reíamos de nuestras confidencias, hacíamos planes para el futuro... siempre han respetado nuestra elección y nuestra forma de pensar; a quien amar y con quien querer el resto de nuestras vidas.
Resulta paradójico que a la hora de optar a un puesto de trabajo nunca me hayan preguntado con quién paseo de la mano. Incluso el otro día que acudí a una revisión médica, no me preguntaron si me gustaban los hombres o las mujeres y, por suerte, todos los análisis y pruebas salieron perfectos. Así que no tengo ninguna enfermedad rara porque me gusten los hombres ( me imagino que lo hubieran puesto en la lista de pruebas que me hicieron, si hiciera falta comprobarlo).
Mi elección ha sido esa y la de los demás me tiene sin cuidado. 
He encontrado a una PERSONA que me hace feliz, me quiere y me cuida y yo, como PERSONA, procuro hacer lo mismo: quererle, cuidarle y hacerle feliz. Sólo espero que esta relación que existe entre nosotros dure para siempre, porque me da paz, me da más alegrías que tristezas y me enriquece como persona.
Los temas de alcoba quedan para nosotros, porque es nuestra intimidad, nuestro mundo y nadie tiene derecho a meterse en él.
Espero que mis amig@s homosexuales no piensen que estoy enferma o que soy un bicho raro porque esté enamorada de un hombre, Sé que no lo harán, porque me quieren y me respetan, igual que yo a ell@s. Saben que todos sólo somos PERSONAS, para mí lo único importante.

lunes, 24 de junio de 2013

QUERIDA MARA

Dentro de pocos días vas a cumplir 10 años y sí, sigo con esa idea, que a ti te hace reír, de ponerte una piedra en la cabeza para que no crezcas más.
Quizá sea ese sentimiento que tenemos las madres de ser gallinas y tener siempre a los polluelos a nuestro lado, pero te veo ya tan mayor que quisiera detener el tiempo, pero debes seguir, continuar tu camino y crecer como hasta ahora: feliz.
Hace poco que, en nuestra primera noche juntas, te cantaba "Soniando", esa nana en aragonés que, de vez en cuando, aún me pides que te cante, sea la hora que sea.
Ser tu madre es lo más maravilloso que me ha dado esta vida. Imagino que todas dirán lo mismo, pero sólo tú y yo sabemos realmente lo que hay entre nosotras, lo que hemos vivido, lo que estamos viviendo y lo que espero que nos quede por vivir.
Eres una niña dulce, con un corazón tan grande que sufro por el daño que te puedan hacer como no se te endurezca. La vida te enseñará a saber decir no, a no llorar por los desprecios de los demás, a aprender a defenderte, porque tú puedes Mara, porque el tiempo te traerá cosas buenas y malas y yo seguiré intentando enseñarte a ganar y a perder, a reír y a llorar, pero siempre a continuar.
Sólo alguien como tú es capaz de abrazarme cuando me ves triste porque los yayos ya no están y decirme "no llores chiquitina" y darme besos y caricias hasta que mis lágrimas se convierten en sonrisas. Sólo alguien como tú es capaz de coger su paga y dársela a una persona que pide en la calle y decir: "es que lo necesita" y continuar como si nada.
Sabes que mamá nunca será tu amiga, siempre será mamá, la persona que SIEMPRE estará ahí para cuando la necesites, la que se reirá con tus comentarios y tus juegos, la que sufrirá por tu dolor, la que te explicará tus dudas, la que te gritará cuando te portes mal y te alabará cuando lo hagas bien.
Mara, eres lo mejor que me ha pasado y quiero que seas feliz y buena persona, lo demás la vida y el destino lo dirán. Mientras tanto recuerda que, como dice la canción, "tu madri con goyo te acuna y mima".

http://youtu.be/vfITxFTZclM

 Diz que cuando la luna brila en lo cielo, lo sol ya se'n ye íu, que ha muito suenio. Amonico, amonico, zarra ixos güellos que yes, nirna, lo sol que yo más quiero. Ya acucuta la luna en lo aposento y dice que t'aduermas, que no hayas miedo. Y soniando tú chugas con un lucero implindo d'alegría lo firmamento. ¡Aduerme, nirna, que tu madrí con goyo te acuna y mima!.